Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011
Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011
ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ
Έχοντας γεννηθεί το 1930, γίνεται σαφές πως αν διέθετα λίγο περισσότερο από ένα κουκούτσι μυαλό θα μπορούσα να γράψω ή να μιλήσω για μια κοσμοϊστορικά μεγάλη αλλά και κρίσιμη περίοδο, της Ευρωπαϊκής σύγχρονης Ιστορίας.
Δεν χρειάζεται να ανατρέξω στην α' ή β' βιβλιογραφία για να υποστηρίξω αυτά που έχω εμπεδώσει μέσα μου σαν
καταστάλαγμα των όσων βίωσα, είδα ή άκουσα, στα εβδομήντα οκτώ χρόνια της ζωής μου. Εκείνο που με αποτρέπει από
μια τέτοια φιλόδοξη ενέργεια, είναι η λογική σεμνότητα της ηλικίας. Σοβαρά!
Καλά λοιπόν, ας μη γράψω Ιστορία! Μπορώ όμως να μιλάω στο όνομά της, χωρίς φανατισμούς και δογματισμούς. Βλέπεις,
δεν με άγγιξαν ποτέ τέτοιες βαριές ασθένειες. Ανήκα πάντα μόνο στον εαυτό μου, τη φαμίλια μου και τους ανθρώπους
που αγάπησα ή/και εκτίμησα.
Τη μεταπολίτευση σε παγκόσμιο επίπεδο, την έχετε ζήσει κι εσείς που με διαβάζετε τώρα δα. Εννοώ τη περίοδο της κατάρρευσης του λεγόμενου "Σοσιαλιστικού Μοντέλου", που ξεκίνησε με τη πτώση του "Τοίχους του Αίσχους" στο Βερολίνο και συνέχισε με τη διάλυση της κραταιάς Σοβιετικής Ένωσης.
Δεν συνέβη τίποτα τότε! Καμιά δραματική εξέλιξη δεν ακολούθησε αυτή την άρδην αλλαγή του παγκόσμιου πολιτικού σκηνικού.
Λες και είχε καταρρεύσει η "παράγκα των Μητρόπουλων" και όχι ολόκληρο Ανατολικό Μπλόκ, που περιελάμβανε ακόμη και τη
μισή σημερινή Μεγάλη Γερμανία!
Υπήρξαν μάλιστα, τότε, φωνές ανακούφισης πολύ περισσότερες από κατακραυγής. Πολύ λίγοι πολίτες (γιατί εμείς δεν μιλάμε
σαν πολιτικοί) στη πλευρά του λεγόμενου Δυτικού Κόσμου, είχαν αντιληφθεί τη φάκα. Όλοι έβλεπαν το τυρί: τη πτώση του
"κόκκινου" Φασισμού. Η φάκα, βέβαια, ήταν η ολοκληρωτική επιβολή του άλλου Φασισμού, του Καπιταλισμού, με τα "χρώματα" της Ίριδας αυτός.
Ναι! Χάθηκε, εξαφανίστηκε έτσι στο "ντούκου" η πράγματι κακόηχη αλλά πολύτιμη, για τα μη προνομιούχα Έθνη, "Ισορροπία του Τρόμου".. Ακολούθησε με ταχύτητα και ακρίβεια πυραύλου,η αποκαλούμενη "Παγκοσμιοποίηση", ο φερετζές, σαν να λέμε, του σημερινού Αμερικανικού Ιμπεριαλισμού. Δηλαδή, για να θυμηθώ τη γιαγιά μου, τη Δήμητρα, η επικράτηση του Σατανά και της Βασιλείας του Χρήματος των Ωβραίων, όπως με δίδασκε εκείνη τότε, πριν 70 τόσα χρόνια.
Σήμερα, μια δεκαετία περίπου μετά τα παραπάνω συγκλονιστικά γεγονότα, νέα δεινά για την ανθρωπότητα φαίνονται στον
ορίζοντα. Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για Ιδεολογική Σύγκρουση δύο εκ διαμέτρου αντίθετων παρατάξεων. Κανείς, αυτή τη
φορά, δεν ομιλεί για ανταγωνισμό ανάμεσα σε Έθνη, Κράτη, Πατρίδες, Δημοκρατίες και Σοσιαλισμούς.
Τώρα δεν υπάρχει Χώρα ή Λαός που θα πάρει τα δίκαια του ενός ή του άλλου, με ιδεολογικοπολιτικά κριτήρια. Τώρα, στις
μέρες μας, οι αντίπαλοι όλων μας σαν άτομα, λαοί και κοινωνίες, είναι οι ίδιοι οι πολιτικοί και οικονομικοί μας Ταγοί. Είναι οι Κυβερνήσεις μας, οι Τράπεζες μας, τα Χρηματιστήρια μας, οι Πολυεθνικές μας, η ίδια η Οικονομία κάθε Χώρας, ξεχωριστά και όλες μαζί, που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της κατάρρευσης και της χρεωκοπίας.
Ένα εφιαλτικό σενάριο, δηλαδή, όπου το 70% των πολιτών, ανεξαρτήτως χώρας, πολιτεύματος, κοινωνικής και οικονομικής τάξης και ιδεολογίας, κινδυνεύει να χάσει ένα μεγάλο μέρος της με κόπους και θυσίες αποκτηθείσης αποταμίευσης τους, από τη μια μέρα στη άλλη. Η ανεργία και η φτώχια θα εκτιναχθεί και η λεγόμενη Μεσαία Τάξη θα εξελιχθεί σε Τάξη Νεόπτωχων, του 21ου Αιώνα. Για την Εργατική Τάξη, τους φτωχούς μεροκαματιάρηδες και την Αγροτιά, ας μη γίνει λόγος, γιατί φοβάμαι πως...θα με πάρουν τα κλάματα!
Δεν ξέρω πως έφτασα σήμερα, να καταπιαστώ με ένα τόσο σκληρό, μακάβριο θα το χαρακτήριζα, θέμα. Αράδα στην αράδα, με μόνο εφόδιο το ένστικτο και το πολιτικό μου κριτήριο, γλίστρησα σε αναλύσεις που και ο ίδιος αμφιβάλω για το σωστό ή το λάθος τους. Αλλά θα κλείσω με μια δήλωση, που ορκίζομαι πως είμαι έτοιμος να την τηρήσω στο ακέραιο:
ΑΝ ΥΠΑΡΞΟΥΝ 1000 ΕΛΛΗΝΕΣ, ΝΕΩΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΕΝΑ ΝΕΟ ΕΑΜ, ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑ. ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΧΑΣΩ ΤΙΠΟΤΑ,
ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΒΙΩΜΑ Η ΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΠΡΙΝ 60 ΟΛΑΚΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ:
"Στα έργα μιας ολόκληρης ζωής κάθε ανθρώπου, Τα Στερνά Τιμούν Τα Πρώτα".
radical30
Πόρτο Ράφτη
05:30 12 Οκτ.08
Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010
Στο καιρό των τσιγγάνων….
Τον αγαπάμε τον γύφτο, αρκεί να είναι σε απόσταση- ας πούμε σε κάποια ταινία του Κουστουρίτσα. Στην καθημερινότητά μας,
αν τύχει να συνυπάρξουμε με Τσιγγάνους, απλώς τους απεχθανόμαστε. Η σκληρή διατύπωση δεν απορρέει από διαίσθηση
αλλά από δικαστικές αποφάσεις.
Η Ελλάδα έχει τις περισσότερες καταδίκες για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε
βάρος Ρομά: τέσσερις από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μία από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Κοινωνικών Δικαιωμάτων και μία από την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Καταδίκες που πιστοποιούν τη
γενικευμένη άποψη: καλοί οι καταυλισμοί, αρκεί να μην είναι στα μούτρα μας.
Η νέα έκθεση της Εθνικής Επιτροπής για τα
Δικαιώματα του Ανθρώπου βάζει θεωρητικό πλαίσιο σε ιστορίες που όλοι έχουμε ακούσει. Και όλοι έχουμε ακούσει κάποια, επειδή οι Τσιγγάνοι δεν είναι λίγοι. Μάλλον έχουν φτάσει τις 250.000 στην Ελλάδα. ‘Εχουν αυξηθεί από τους Αλβανούς και τους (πρώην) Γιουγκοσλάβους, αλλά οι υπολογισμοί γίνονται κατά προσέγγιση.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν μια αληθινή ιστορία για να δούμε πόση σχέση έχει με την έκθεση. Σε δήμο της περιφέρειας φτάνουν
μερικές δεκάδες οικογένειες με Ντάτσουν, αντίσκηνα, χαρτόκουτες. Βρίσκουν ένα καλό σημείο κάπως μακριά από τα σπίτια και αραδιάζουν τα συμπράγκαλα. Επειδή είναι χειμώνας, κρυώνουν, οπότε κόβουν κλαδιά από μια ελιά για να ζεσταθούν.
Μετά ένα δίμηνο το τοπίο έχει αλλάξει: τα αιωνόβια δέντρα έχουν γίνει καυσόξυλα, τα σκουπίδια είναι βουνό και... χμμμ,
δεν υπάρχει τουαλέτα. Ο ιδιοκτήτης του ελαιώνα παρακαλάει και απειλεί την Αστυνομία και τις εκλεγμένες Αρχές να
παρέμβουν. Του εξηγούν ότι δεν μπορούν να ασκήσουν βία, άνθρωποι είναι κι αυτοί, έχουν παιδιά, και συνεχίζουν με
διάφορα άλλα συμπονετικά.
Τι καταλάβατε από την αφήγηση; ’Οτι ο Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης της περιοχής έχει λάβει κονδύλια για την υποδοχή των Τσιγγάνων. Τα χρήματα σκορπίζονται αλλού, αλλά πρέπει να υπάρχει δείγμα της μειονότητας, μην τυχόν έρθει κανένας ελεγκτής από την Ευρώπη.
Για να χτιστούν σπίτια Τσιγγάνων υπάρχουν προγράμματα. Η Ελλάδα απορρόφησε 28,7 εκατ. ευρώ από το 2000 ως το 2005. Τα ποσά είναι ελάχιστα σε σχέση με αυτά που θα μπορούσε να λάβει. Απλώς δεν ζητεί κανείς περισσότερα. Οι αιρετοί δεν θέλουν να μπλέξουν με το «τσιγγαναριό», ενώ θεωρούν ότι η ένταξη των Ρομά στην κοινότητά τους δεν είναι επιθυμητή από τους ντόπιους.
Κάποιες φορές μπήκαν σε προγράμματα εκ του πονηρού. Στον Νομό Ηλείας ένας βουλευτής του ΠαΣοΚ χάρισε σε άσχετες φτωχές οικογένειες λυόμενα σπίτια που είχαν παραληφθεί από πρόγραμμα ένταξης Τσιγγάνων. Όχι μόνο δεν το απέκρυψε, αλλά το διατυμπάνισε: προφανώς η αρπαγή των κατοικιών από γύφτους βελτίωνε το πολιτικό
του προφίλ.
Σε γενικές γραμμές, από τα προγράμματα ένταξης αυτά που έχουν τη μεγαλύτερη πέραση είναι όσα αφορούν τη μόνιμη
στέγαση των Ρομά. Η αγορά οικοπέδων και η ανέγερση κτιρίων συχνά είναι προσοδοφόρες για τους εμπλεκομένους. Δεν είναι τυχαίο ότι σε 92 δήμους έχουν εγκριθεί έργα υποδομών 80,54 εκατ. ευρώ (έχουν πληρωθεί 42,20 εκατ. ευρώ). Τις υπηρεσίες (γιατρούς, εκπαίδευση) τις προσπερνούν, άντε να νοικιάσουν κανένα πούλμαν να πηγαινοφέρνει τα τσιγγανάκια
στο σχολείο.
Τι μπορεί να φέρει ο χρόνος στους Τσιγγάνους, που λέγαμε, εκείνους που έκαναν κατάληψη στον Ελαιώνα; Στην περίπτωση που όλα πάνε πρίμα, οι Αρχές θα αγοράσουν οικόπεδο και οι ίδιοι θα μπορέσουν να πάρουν στεγαστικό δάνειο- με κρατική εγγύηση. Μέχρι στιγμής έχουν εκταμιευτεί 9.000 δάνεια των 60.000 ευρώ. Παρ΄ ότι δεν γίνεται κανένας έλεγχος για το
πού πάνε τα χρήματα, δεχόμαστε ότι συμβάλλουν στην ανέγερση κατοικιών.
Υπάρχουν κονδύλια για να ανοίξουν δρόμοι ως την κοινότητά τους, να φτάσει το ρεύμα, να υπάρξει αποχέτευση. Να ήταν μόνο αυτά; Ως και παιδικές χαρές σχεδιάζονται.
Πολυτελείας. Προσέξτε όμως τη λεπτομέρεια: ο δήμος εξασφαλίζει ένα κομμάτι γης. Όχι μέσα στην καρδιά της πόλης, αλλά κάπου εκεί, όπου υπάρχει καθαρός αέρας, να μη βλεπόμαστε και πολύ. (Υπάρχει κάποια πιο ευγενής λέξη από το «γκέτο»;)
Ας μην κοροϊδευόμαστε, η συνύπαρξη είναι δύσκολη. Όσο κι αν αγαπάμε τις τσιγγάνικες μελωδίες στο βιολί, είναι δύσκολο
να αποδεχθούμε έναν τρόπο ζωής που μάλλον προσβάλλει τον δυτικό πολιτισμό. Από την άλλη όμως δεν είναι ανάγκη να έχει
σπουδάσει κανείς κοινωνιολογία για να καταλάβει ότι οι Τσιγγάνοι, εκείνοι εκεί του Ελαιώνα, αν είχαν καλοριφέρ δεν θα
έκαιγαν τα δέντρα, κι αν είχαν WC, δεν θα πήγαιναν στα χωράφια.
---
πηγή: stavrosx1
Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010
Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010
Χρήση προσωρινής καταχώρησης για τον εντοπισμό θέματος (341f52d4-1e77-457f-8c99-337463a3fa2b - 3bfe001a-32de-4114-a6b4-4005b770f6d7)
Πρόκειται για μια προσωρινή καταχώρηση που δεν διαγράφηκε. Διαγράψτε τη μη αυτόματα. (a305864b-f9cf-423d-94a7-5a8c789aa993 - 3bfe001a-32de-4114-a6b4-4005b770f6d7)
Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010
Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)